Tuesday, November 16, 2010

မ်က္လုံးျပာျပာျမိဳ ့




ဟာ………..
မ်က္သားေတြတက္လာျပီး ခဏေနငုိခ်လုိက္တယ္
တစ္ေတာက္ေတာက္မ်က္ရည္လုံးၾကီးေတြနဲ ့ငုိတာ
နႈတ္ခမ္းဆုိးေဆးနဲ ့နီျမန္းေနတဲ့မ်က္နွာေပၚ
လွ်ပ္စီးေတြမလတ္ေတာ့ဘူး နႈတ္ခမ္းေတြတုန္လုိ ့
သဘာ၀မဟုတ္တဲ့လွ်ပ္စစ္စီးေတြ
ဟင့္အင္း
ေရခဲေသတၱာထဲ ခဏ အပ်င္းေၾကာသြားဆန္ ့လုိက္တာ
ေရခဲတုန္းကသူ ့ကုိယ္သူ အရည္ေတာင္မေပ်ာ္တတ္ဘူး
တစ္ဘ၀လုံးစာ ေထာက္ခံမယ့္သူမရွိ ဘာမရွိ (အဲ့ဒီ့တုန္းကဆုိ)
အိမ္သာသုံးစကၠဴတစ္ရြက္လုိေတာင္ ေနရာမရခဲ့တာ
ျမိဳ ့စိမ္းစိမ္းၾကီးေပါ့
ျမိဳ ့ခံလူေတြရဲ့ မ်က္နွာေတြကလည္း စိမ္းၾကတယ္
ငါကလည္း ဆံပင္ဖားလ်ားနဲ ့စိမ္းတိန္းတိန္းၾကီး
ေနာက္ေတာ့ .... ေရခ်ိဳးပ်င္းတဲ့ ငါ့အေပၚကုိပဲ
မၾကာခဏ ဆုိသလုိ တံေတြးနဲ ့အေထြးခံရတယ္
ထြီခနဲ .... ထြမ္ခနဲ ကြိဳင္အစစ္ၾကီး
အေပါက္အျပဲအာမခံ ေရာဂါပုိးကင္းအာမခံ
( အာ ) မခံမႈ ကုိ အာမခံ
2012 အတြင္းကမာၻပ်က္ဖြယ္ သတင္းဂယက္ၾကီးေၾကာင့္
မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး …… မဟုတ္ေသးဘူး
ျမိဳ ့ခံလူတစ္ေယာက္လမ္းၾကားကေအာ္ရင္းေျပးရင္းထြက္လာတယ္
ျမိဳ ့ကုိငါျပန္မခ်တာ ငါက ျမိဳ ့ခံလူျဖစ္ေနလုိ ့ပဲကြတဲ့
ဒီအမႈမွာ အဲ့ဒီ့ကဗ်ာဆရာက တရားခံလား ...... ?
ေဆာ္ပေလာ္၀ုိင္းတီးေပးရမလုိလုိ
သက္ဆုိင္ရာကုိပဲ မီးျဖတ္ခုိင္းရမလုိလုိ
ကုိရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲေတြလုိပဲ အပုိင္းပုိင္းခြဲေပးရမလုိ
အိမ္း .. တကယ္တမ္းေတာ့လည္း မွန္းစမ္း
အဲ့ဒါက ဘယ္ေလာက္ကဗ်ာဆန္သလဲဆုိတာကုိ ျပတာ
သူ ့ရင္ဘတ္မွာထုိးထားတဲ့ ဖဲျပားေလးတဲ့
ေနပူဒဏ္ခံရလြန္းလုိ ့တဆစ္ဆစ္ကုိက္ေနတယ္တဲ့
အဲ့ဒီ့ေန ့ေတြက ေျခာက္ျခားစရာေတြနဲ ့ျပည့္နွက္ေနခဲ့တာ
လက္ရွိေန ့ေတြကလည္း အျပိဳင္အဆုိင္ ေယာင္ကုိင္းၾကတယ္
ဒီေန ့ဟာ သိပ္ကုိ မလိမၼာတဲ့ ေန ့တစ္ေန ့ပဲျဖစ္တယ္...။
ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒါက ေန ့ဆုိးပဲ
လမ္းထိပ္ဓာတ္တုိင္က မာက်ဴရီမီးအလင္းေၾကာင့္
ငါက အိပ္ယာေပၚလူလိမ့္ရင္းနဲ ့ မ်က္လုံးေတြေၾကာင္လုိ ့
(ငါ့ကုိ မုသားနည္းနည္းဆန္ခြင့္ေတာ့ျပဳၾကပါ။)
အလန္ ့တစ္ၾကားနဲ ့ငုံ ့ၾကည့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
မီးေရာင္နဲ ့ေျပာင္ထေနတဲ့ ကတၱရာလမ္းမၾကီးတစ္ခုထဲ
ငါ့ေျခသည္းခြံေတြ လတ္ခနဲ ေသြးဆုံးသြားတယ္
ေသခ်ာနားဆုိက္ေထာင္ၾကည့္တယ္
အဲ့ဒါက .....
မ်က္လုံးျပာျပာျမိဳ ့ၾကီးထဲက
မ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ေလးေတြ

ေဇာင္းလူ

No comments: