Sunday, October 10, 2010

“ ကဗ်ာသူ အတြက္ ကဗ်ာသား ကြယ္လြန္စြာ ရွင္သန္ျခင္း ”


“ ေမာင္ ဇာတိ ”
အသက္ “၂၃”  ( ေခတၱ )
( ေဖေဖာ္ဝါရီ - ေဖေဖာ္ဝါရီ )
ည့ံဖ်င္းမႈ

( မိမိကိုယ္ကို မိမိ အရွင္လတ္လတ္
ေျမျမဳပ္ပစ္ရံုႏွင့္ အရွင္လတ္လတ္ေသဆံုးႏိုင္ေလသည္
 အထင္ရွိမႈ ေရာဂါ ႏွင့္ ကြယ္လြန္စြာ ရွင္သန္သည္ ၊၊ )

“ ေသတမ္းစာ ”

တရားနဲ႔ေတာင္မွ
ေျဖလုိ႔မရခဲ့ဘူး
ငါ့ကို ……
ငရဲအႀကီးႀကီး ခ်ပစ္ပါကြယ္ ၊၊

“ ရွင္တမ္းစာ ”

မိမိကိုယ္ကို
ဥယ်ာဥ္ ဟု ထင္မွတ္ေနေသာ
ႏွင္းဆီ ရင္ကြဲ တစ္ပြင့္
အေဟာင္းအတုိင္း ပြင့္လ်က္ရွိသည္ ၊၊

“ ကဗ်ာတစ္ရြက္ ရဲ႕ ေနဝင္ေနထြက္ေခတ္ ”

နားလည္ပါတယ္
နားလဲ မလည္ဘူး
ဒီ ဝတ္ရံုကို ၿခံဳလုိက္ရံုနဲ႔
ငါတုိ႔ သူစိမ္းေတြျဖစ္သြားေစ
ငါတုိ႔ ရန္သူေတြျဖစ္သြားေစေရာလား
မေန႔ကအထိ နားလည္တယ္
မေန႔ကအထိ နားမလည္ဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ငါတုိ႔ သူစိမ္းေတြလုိျဖစ္ဖုိ႔႔
ငါတုိ႔ ရန္သူေတြလုိျဖစ္ဖုိ႔
ဒီဝတ္ရံုကို ၿခံဳခဲ့တယ္….
စိမ္း
ေစ
လုိ
စိမ္း
ခဲ့
ပါ
တယ္
ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ပါေစေတာ့ကြယ္…၊၊        ၊၊

No comments: